طاقت کجاست روی عرقناک دیده را؟

آرام نیست کشتی طوفان رسیده را

بی حسن نیست خلوت آیینه مشربان

معشوق در کنار بود پاک دیده را

یاد بهشت، حلقهٔ بیرون در بود

در تنگنای گوشهٔ دل آرمیده را

ما را مبر به باغ که از سیر لاله زار

یک داغ صد هزار شود داغدیده را

با قد خم ز عمر اقامت طمع مدار

در آتش است نعل، کمان کشیده را

زندان جان پاک بود تنگنای جسم

در خم قرار نیست شراب رسیده را

شوخی که دارد از دل سنگین به کوه پشت

می دید کاش صائب در خون تپیده را